Tematem wojny zaczęłam się zajmować po aneksji Krymu.

Poczułam silną, niemal palącą potrzebę odczuwania bólu, który czują ofiary, chciałam okazać współczucie, wyrazić wstyd i spróbować w jakiś sposób pozbyć się poczucia niemożności i że nie mogę wytrzymać tego, co się dzieje. Te uczucia są dla mnie impulsem do przejścia od jednej części projektu do drugiej.

Jako materiał w moich rysunkach i innych pracach wykorzystuję media – gazety, czasopisma i stare nuty przekazują informacje, które są tłem, stanowią zarazem metodę przekazywania tematu i kontrast dla niego.

Nuty są także symbolem „kultury”, która służy rosyjskim władzom jako usprawiedliwienie przemocy i zabójstw. Muzy teraz nie milczą, ale muzyka także może oszukiwać, kiedy słyszymy tylko smutek i ból.

Nastąpiło crescendo tej bezsensownej okrutnej wojny, ukraińska ziemia została zaścielona krwawymi ofiarami, a wojna zagraża całemu światu i niszczy wszystko, co w Rosji pozostało ludzkie.

Tłumaczenie: Joanna Pietrak

Tłumaczenia tekstów powstały w ramach współpracy z Centrum Mieroszewskiego (www.mieroszewski.pl).